istanbul'dan nefret etmek

Hayatımdaki gördüğüm en saçma şey. İçinde yaşayıpta trafiğinden osundan busundan dolayı sevmeyenlere lafım yok. Ama hayatında en fazla tatile istanbula gelmiş istanbulda hiç yaşamamış insanlar için kedi uzanamadığı ete mundar dermiş diyorum sadece.

nefret kere nefret ediyorum böyle iğrenç kokan bi şehrin nesini seveyim böğğ

3-4 yıldır yaşıyorum burada. En Lüks yerinden en dandik yerine kadar gittim. İlk başlarda geze geze hoş oluyordu yeni şehir hevesi vs ama şu an öyle nefret ediyorum kiiiiii... İnsanlar öyle sahte ve çıkarcı ki burada insanlıktan utanıyorsun önce, anadolu insanı gibi içten değil kimse hep yapmacık... Bir de sürekli bir stres sürekli bir sesler falan iğreniyorum artık buradan.

zıttını düşündüğüm düşünce. ben istanbul'un o eski sokaklarına aşığım kardeşim aşık. ayrıca nabu sen nasıl rumsun ulan.

İstanbula gezmek için geliyorsan, gez gez bitiremezsin. Güzelliklerine doyamazsin. Ama çalışmak ve yaşamak için geliyorsan, hergun pişmanlık duyarsin. Lanet okursun şehr-i istanbula. Zehir kusan bu lanet şehir her an seni içine çeker ve bir adım daha batarsin içine. Tikilir kalırsın. Ama ben çalışmama rağmen seviyorum. Hemde uzun sure çalışmama rağmen seviyorum.

İstanbulun kanını sikim

moskova veya atina'ya kendimi atacağım günü büyük şevkle bekliyorum. dolapdereden dershaneye, feriköyde okula gitmektir istanbul taşı toprağı altın falan değil. ama evler altın gibi kiralar uçuyor falan..

okuduktan hemen sonra denen “tövbe tövbe”

istanbul dan nefret etmek bence biraz da olaylara kötü yanından bakmakla alakalı. istanbul bağımlılık yapan bir şehir. sevmemek belki de nefret etmek biraz fazla

samimiyetsiz geliyor,bilinçaltımda ne var bilmiyorum ama her gittiğimde amkun istanbulu hıh falan diye triplere giriyorum skksksks

'e kalk siktirgit o zaman' demelik durum. kimse sizi çıkışta çevirip 'oy anam babam vallahi bırakmam' diye tutmaz.